Het Apeldoornse team zou in de tweede ronde starten tegen Beuningen. Echter een speler  van Bemmel was in de eerste ronde onwel geworden en hij moest worden gereanimeerd Gelukkig bleken er voldoende artsen en verpleegkundigen aanwezig en redelijk snel waren ook een ambulance en andere hulpdiensten ter plekke. Het toernooi werd opgeschort en alle teams verzamelden zich in de kantine.

Nadat was medegedeeld dat de speler van Bemmel weer bij kennis naar het ziekenhuis was vervoerd werd besloten dat het toernooi zou worden voortgezet, echter dat de eerste en tweede speelronde kwamen te vervallen en dat de teams nu in totaal drie wedstrijden zouden spelen.

Onze resultaten waren als volgt:

De eerste wedstrijd tegen Beuningen was best spannend, beide teams waren aan elkaar gewaagd en het leek een gelijkspel te worden. Echter wij hadden Arjen en zo leek 1/1000 seconde voor het eindsignaal maakte hij met een fraaie push de winnende goal.

De tweede wedstrijd tegen HCQZ-2, dat vooraf als team getraind had en behoorlijk sterk was leken wij na een mooi doelpunt van opkomende verdediger Jeroen te gaan winnen. Inderdaad leek, want door een lucky goal van HCQZ-2 werd de eindstand 1-1.

In de derde en laatste wedstrijd tegen Malburgen scoorde dat team vrij snel in het begin door een misverstand in onze verdediging. Daarna kwamen zij er in feite niet meer aan te pas. Doelpoging na doelpoging van Apeldoorn ging echter verloren, de bal wilde er zoals dat heet gewoon niet in en dus werd het tegen de verhouding in 0-1 in ons nadeel.

Na afloop kregen wij te horen dat het met de betreffende speler naar omstandigheden goed ging. Verder dat besloten was om geen prijsuitreiking te doen, maar het verzoek om de meegenomen gaven voor de toernooiorganisatie aan de artsen en verpleegkundigen die bij de reanimatie betrokken waren te geven. Een heel mooi gebaar en met ieders instemming.

En uiteindelijk werd het toch nog een gezellige afsluiting, waarbij onze beheerder der penningen Peter ervoor zorgde dat ons niet ontbrak aan wat normaal is dit soort situaties. En dit hield ook in de bij dit toernooi van oudsher bekende schaal met z.g. Mora happen.

Zoals men wel zegt gezelligheid kent geen tijd en dat was ook hier duidelijk het geval, want bij wijze van spreken voor wij het wisten was het weer tijd om richting Apeldoorn (of Ede) te vertrekken. En veilig vervoerd door onze Bobs werd iedereen in de inmiddels kleine uurtjes thuis afgeleverd.

Vera, Ellen, Annibeth, Mechtild, David, Sam, Willy, Arjen, Jeroen en Peter bedankt voor jullie inzet voor en bijdrage aan dit toch nog geslaagde toernooi.

Wiel