Lang, lang geleden, in de tijd van natuurgras, buitenspel en een gestencilde Mixer, was het geschreven wedstrijdverslag vaste prik.

Tegenwoordig gaat alles via social media: veel plaatjes, veel impact. Maar die plaatjes vertellen nooit het héle verhaal. Dat kan echt beter, en leuker!

Met de nieuwe rubriek Het Wedstrijdverslag willen we het woord weer bij de plaat voegen, en zo ook schrijvend talent een podium geven. Aan Boudewijn van Gemert, coach van MO9-1, de eer!

Vandaag in de subtropische hitte stond Zwolle 6 op het menu. 😉. Onze toppers moesten vertrouwen op hun conditie, want wissels hadden we niet. Juliet helaas geblesseerd en ook Olivia was er niet bij - die werd vandaag gruwelijk verwend door opa en oma. Wederom liep het wat uit, maar rond 5 voor 10 konden we dan eindelijk het veld op. Opgewarmd waren we al, maar toch snel wat overspelen voor het balgevoel en onze trainer Hans ging gauw keepster Ruby inspelen. Hij fronste even zijn wenkbrauwen toen ik hem daartoe mijn hockeystick gaf, een klassieke hout/carbon van Ihsan uit de jaren tachtig, maar nog steeds goed bruikbaar.

Zwolle was inmiddels aangetreden in oranje shirts om de verwarring te voorkomen [wat is dat toch met Zwolle en uitshirts?  - Red.]. Ook zij hadden geen wissels. De survival of the fittest kon beginnen! Zwolle won de toss, maar met Sascha en Kirsten in onze voorhoede was er al snel geen houden aan. Kwam Zwolle wat verder door, dan was daar altijd Jolijn die staat als een huis, Madieke die vervolgens de bal verder mee naar voren bracht. Al snel resulteerde enkele goede passes op Kirsten in 3-0. Overigens speelde de keepster van Zwolle met stick -  wij besloten to “stick” to the plan: Ruby zou zonder stick de goal verdedigen en dat dat prima ging leest u verderop in dit verslag. Na 12 minuten een korte drinkpauze ingelast en snel weer verder. Met een 3-0 ruststand gingen we aan het fruit en groente. Heerlijke spiesjes en de coach kon dat ook zeer waarderen. Nog met de toeschouwers van Zwolle bedacht om kokosnoot met rum te regelen of zo’n grote meloen met lekkers maar ja.. op zaterdagochtend géén alcoholische versnaperingen en terecht!

De tweede helft gaf een nieuwe dynamiek. Jolijn en Flore in de voorhoede, Madieke mid-mid en Sascha en Kirsten achterin. Flore was eerder achterin nog niet zoveel aan de bal geweest, maar nu als linksbuiten pakte ze haar kans: met een knappe loopactie en een harde klap belandde de bal helaas net naast de goal. De ouders van beide teams slaakten een harde kreet van teleurstelling en opluchting, wie wat schreeuwde hoef ik u niet uit te leggen. Daarna bleef de druk van ons hoog maar toch brak Zwolle een paar keer door. Ondanks dat Sascha en Kirsten de zaken goed voor elkaar hadden, stond er tot driemaal toe een oranje aanvaller voor Ruby. Zij liet zich echter niet gek maken en gecontroleerd schopte ze de ballen weg: gevaar geweken. Ook trainer Andy genoot hiervan en stond steeds enthousiaster en luidruchtiger langs de kant Ruby aan te moedigen. De laatste 2 acties waren uit het boekje, Jolijn dribbelde vanuit het achterveld naar voren over de rechterflank, gaf vlak voor de achterlijn een loepzuivere voorzet en na wat wisselend contact met diverse sticks ging uiteindelijk via Madieke de bal er in. Wederom was het gejuich oorverdovend, Super Sunday is er niets bij. Ook de tweede aanval over de rechterflank kwam voor de goal maar deze werd helaas door Zwolle dapper afgeslagen. Inmiddels stond er 5-0 op het scorebord en zowel de meiden van Zwolle als AMHC vonden het welletjes. Spelbegeleider Steven floot af en iedereen kon aan de ranja en waterijs. Topwedstrijd met goede inzet, een heel mooi resultaat en zeer onderhoudend voor het publiek. Zitten blijven was niet aan de orde, daar was het gewoon te spannend voor! Een geweldi begin van de competitie: 3 punten in de knip!