De heer Van Dorp, zelf inmiddels al jaren met hockeypensioen, had me op die zaterdagmorgen even gewezen op een groep “ongeregelde”, hockeyers van diverse pluimage, sekse en anciënniteit, door hem altijd aangeduid als dè trimmers, alhoewel er ook trimgroepen zijn op andere dagen. Hij wilde daar toen verder niet op ingaan, omdat hij volkomen in beslag werd genomen door zijn hockeyende kleindochter, maar hij vermeldde toch nog even snerend: “Die trimmers,” en hij wees daarbij naar een verre uithoek van een van de velden,“doen daar alleen aan mee, omdat ze tegen een gereduceerd contributietarief wekelijks op kunstgras een balletje kunnen slaan, wel op een kwart veld natuurlijk, daar is de prijs ook naar. En consumeren in ons clubhuis, ho maar. Winterstop meneer, die kennen ze daar niet, ze ballen het hele jaar door, bij vorst, sneeuw, en ook als de mussen, ehh, nou ja. u weet wel.” 

Mijn nieuwsgierigheid was geboren! Volgens mijn zakwoordenboekje der Nederlandse Taal betekent trimmen, naast het fatsoeneren van snor of baard, of de haren van een hond, en het in balans brengen van een vrachtschip, ook het in stand houden van een goede conditie. Nou, toen ik ze daar zag bewegen op het veld, was dat duidelijk, in stand houden was het maximum, het bijna onbereikbare, om over verbetering maar niet te spreken.

Ik heb de meute een sessie gadegeslagen, afwegend of deze bezigheid iets voor mij zou kunnen betekenen. Ik werd zelfs terstond uitgenodigd om eens mee te doen, waarbij mij werd verteld dat er wel een zekere vorm van ballotage is, maar dat enige geschooldheid in het hockeyspel daar zeker geen onderdeel van uitmaakt. Integendeel, het spontaan kunnen vertolken van levensliederen is al voldoende en het ten gehore brengen van witzen of ongekuiste grappen is een zekerheid om als volwaardig lid te worden toegelaten. 

Het standaard programma voor een trimsessie bestaat uit het inlopen, voor de meer validen, gevolgd door een aantal oefeningen met bal, stick en pylonen voor diegenen die de avond ervoor nuchter waren gebleven en in staat zijn nog wat bij te leren om dan tenslotte met elkaar een partijtje te spelen, waarbij er, het moet gezegd worden, duidelijk sprake is van matchfixing. Een aantal fanatici die waarschijnlijk de weg wat kwijt zijn doen dan nog aan cooling down, maar het overgrote deel van de trimmers is dan al bezig met de reden van hun komst: de nazit.

Op het sportieve en vooral conditioneel vermoeiende gedeelte zal ik nu niet ingaan, anders dan aan te geven dat daar de basis wordt gelegd voor de hoeveelheid ter compensatie in te nemen vocht gedurende de nazit.

Die nazit vindt niet plaats, ik verwijs nu naar de snerende opmerking van het erelid, in de daarvoor bestemde lokaliteiten van de hockeyvereniging, in verband met het rookverbod en alcoholverbod op de zaterdag. Nee, bij goed weer trekt de trimmeute naar een belendende bosweide, om daar alsof het een dagje Zandvoort is het campingmeubilair uit te vouwen, de kratjes met bier en wijn in de schaduw te plaatsen en schalen te vullen met haring, of gerookte zalm en toastjes te besmeren met salades die de voorgaande week bij AH in de bonus waren. Daarnaast de standaard happen: blokken kaas en hompen worst, chips, pinda’s en nibb-it, kortom borrelplank XXL, Met hoogtij dagen, en dat zijn er bij de trimmers relatief heel veel, is er nog taart en wordt er gezongen op de uitverkoren jarige. Ter completering van de sfeer wordt gezorgd voor bijpassende muziek, waarbij Hollandse meezingers en muziek van André Rieu favoriet zijn. Bij heel mooi weer willen de heren wel eens hun shirtje uittrekken, de dames zijn nog niet zover.

Mocht het weer het echter niet toestaan om naar de boswei te gaan dan zijn de trimmers altijd welkom in het clubhuis van de aanpalende buren, waar geen jeugdleden aanwezig zijn, die mogelijk een verkeerde indruk zouden kunnen krijgen van deze beoefenaars van het hockey.

Ik heb de uitnodiging om een keer mee te doen aangenomen, ik begaf mij op een zaterdagmorgen voor half elf naar het sportcomplex, alwaar ik mij aansloot bij de enige reeds aanwezige trimmer, die de wacht hield bij een ruim bemeten tas met daarin pyloontjes, lintjes en veelteveel ballen. Kennelijk is er een inloop van zo’n 30 minuten want tegen elven was er toch een heel team gearriveerd, waarvan de helft zich al keuvelend ophield in de dug-out, en de andere helft probeerde een balletje naar een mede trimmer over te spelen. Het werd al met al een redelijk zware dag, Ik kwam pas ’s-middags rond half vier thuis (nog wel dezelfde dag), en ik had daar vervolgens wel wat uit te leggen. 

Ik moest toen toch nog even glimlachen, denkend aan de woorden van het erelid: “het trimhockey is nauwelijks om aan te zien, maar het is vast geweldig leuk om daaraan mee te doen.” Ik kon dat zeker niet ontkennen.

Of ik volgende week weer van de partij ben, is thuis momenteel nog een punt van discussie.

2. Algemeen.
# Onze onderhand huisinterviewer heeft deze keer let wel een verhaal dat zomaar uit het leven gegrepen zou kunnen zijn. Hij houdt desgevraagd echter bij hoog en bij laag vol dat alles louter fictie is, dus a.h.w. uit de grote duim.... en wie zijn wij dan nog om dat in twijfel te trekken. En verder blij dat het bij ónze (zaterdag)trimmers toch heel anders is! 
# Aanstaande zaterdag beloven de weersvoorspellers, en dat voor februari, lenteachtig weer en m.a.w. ideaal trimweer. Edoch wederom..... helaas, pindakaas!

3. Trim-, Toernooiagenda.
# 15.03.2021 De Zaterdagtrimmers bestaan alweer 46 jaar!
Gegroet, Wiel